Την προηγούμενη εβδομάδα με τη λιακάδα πήγαμε με τη φίλη μου στην παραλία για μύρτα. Είχε περάσει βέβαια η εποχή τους,αλλά ευτυχώς σταθήκαμε τυχερές,σε πείσμα αυτών που μας πείραζαν. Η φίλη μου γνώριζε από πέρυσι μια μυρτιά,που δεν υπήρχε περίπτωση να μην έχει καρπούς. Κατεβήκαμε στην έρημη παραλία με τους γλάρους και ανηφορίσαμε το δρομάκι στον ελαιώνα. Παντού υπήρχαν μυρτιές χωρίς καρπούς και ανυπόμονη όπως είμαι άρχισα να απογοητεύομαι,πάει το λικεράκι έλεγα. Κι όμως ανάμεσα στις ελιές βρήκαμε τη μυρτιά που θέλαμε με αρκετούς καρπούς. Αφού τους μαζέψαμε,βρήκαμε και ρόκα,γεμίσαμε τις τσάντες μας και επιστρέφοντας πέσαμε πάνω σ΄άλλη μια μικρούλα μυρτιά,που είχε κι αυτή καρπούς. Τι καλά! Ευχαριστημένες επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο κάνοντας μια στάση στη βρυσούλα με το τρεχούμενο νερό,φάγαμε τη σοκολατίτσα και τα μανταρίνια ,που είχαμε μαζί μας,ήπιαμε νεράκι δροσερό,καπνίσαμε ένα τσιγαράκι και φύγαμε. Επειδή το λικεράκι με μύρτα αργεί,σας κερνάω ρόδι και μανταρίνι που είναι έτοιμα. Στο βά
η μαγειρική που ομορφαίνει!