Η δολοφόνος με το σαμπουάν (πως γυρίστηκε - best of )

Εγώ ,βασικά ,τα Χριστούγεννα τα πέρασα πάρα πολύ τέλεια.
Δεν βγήκα καθόλου από το σπίτι και ειδικά την κουζίνα και ήμουν όλη μέρα με τις Μπυτζάμες.
Γιατί; Γιατί είπα ...ας φτιάξω ένα σαμπουάν μωρέ, τώρα που κάθομαι.
Και ξεκινούν αλυσιδωτές αντιδράσεις οι οποίες με οδηγούν στο τελικό- επιθυμητό απότέλεσμα κάπου στις αρχές Φεβρουαρίου τουτουνού του χρόνου.
Δηλαδή άρχισα το μαγείρεμα 24-12-2009 και τελείωσα αρχές 2ου-2010.(τις Κυριακές αναπαυόμουν )

Όμως τι περιείχε  μέσα αυτό το  κτήνος.σαμπουάν? (η κατάρα μου να δέρνει τη σκιά του)
300 γρ. ελαιόλαδο
300 γρ. φοινικέλαιο
300 γρ. λάδι καρύδας
150 γρ. βούτυρο καριτέ
150 γρ. βούτυρο κακάο
ποτάσσα για superfat 5% 235 γρ. και νερό 480 γρ.

Οι κατέχουσες το σπορ κατάλαβαν την πατατιά μου ε?
Πολύ μεγάλο ποσοστό υπερλίπανσης και τα συγκεκριμένα έλαια δίνουν συμπαγή σαπουνόμαζα, δηλ. σαπούνι και όχι ρευστό σαμπουάν..

Τέλος πάντων, εγώ ξεκίνησα με άλλες διαθέσεις στην αρχή, και καλά να ελαχιστοποιήσω τη ποτάσσα για πιο απαλό πράμα Mε αντιλαμβάνεστε..
Αφού διαβάζω τα σχετικά ποστ στο άρομα, ξεκινώ και μαγειρεύω.
Και αρχίζει ο ανήφορος(ή κατήφορος) .

Μαγειρεύω-ανακατεύω-μιξεροχτυπάω-περιμένω-κοιμάμαι-ξυπνάω-αραιώνω-τρώω γαλοπούλα--ξαναμαγειρεύω-ξανά στο μαγκανοπήγαδο-έρχεται η Πρωτοχρονιά βγαίνω απ' τη κουζίνα να πω καλή χρονιά σε όλους- ξαναμπαίνω μέσα σφαίρα και ξανααραιώνω-έρχονται τα Φώτα-ζητάω κι άλλες κατσαρόλες από την αδερφή-περνάνε και τα Φώτα,με ξεγράφουν φίλοι και γνωστοί-χτυπάει κόκκινο το νευρικό μου σύστημα και έχω στρώσει και κοιμάμαι στο προσκέφαλο του ζόμπι -ζητάω λεκάνη μπουγάδας από τη μάνα να βάλω τη μάζα-Μαραθώνας γιατί αραίωνα ,αραίωνα με νερό,πολύ νερό και κάνω απόπειρα αυτοκτονίας μέσα στο  κατασκεύασμα - απέτυχα και σε αυτό.

Η αρχική μάζα ήταν που να μη σώσει 1,5 κιλό και έφτασα τα 20-25 κιλά μάζα-σαμπουάν, συν και το επιπλέον νερό για αραίωμα που θέλει το τέρας φτάνουμε τα 50 κιλά τελικού όγκου μπορεί και παραπάνω,επαγγελματική ζυγαριά δεν έχω για να σας  πω με ακρίβεια.
Με αυτό το επιχείρημα της απόσβεσης θα συνεφέρω και τον ντάρλινγκ από τα απανωτά εγκεφαλικά που θα φάει μόλις του έρθει η λυπητερή της ΔΕΗ .
Τα έχω σκεφτεί όλα.

Με λίγα λόγια αυτό το κτήνος έπηζε στη φάση της αναμονής 1 βδομάδας και γινόταν σαν μια πηχτή μαλ...κία.Φτου κι απ΄ την αρχή.
Αλλά και το πεχα στην αρχή με παίδεψε, δεν μπορούσα να το κατεβάσω με τίποτα το πεχαμημένο.(σόρυ έτσι?)
με αντιλαμβάνεστε.
Άρχισα να χάνω τον έλεγχο, να χάνω βάρος και να χάνει και το μάτι μου το δεξιό από σχιζοφρένεια που μου κυρίευε το μυαλό, το ένιωθα, ερχόταν.

Οι σχέσεις στο σπίτι διαταράχτηκαν λοιπόν με όλα αυτά, όπως ήταν φυσικό.
Μα θέλαν και να τρώνε και φαί...ήμαρτον, τους πέταγα ένα πιάτο στο τραπέζι κι εγώ, και τους έλεγα να μου αδειάζουν γρήγορα τη γωνιά και να μην με τρελλαίνουν άλλο με τις εξωφρενικές και παράλογες απαιτήσεις τους, άντε ,τα αναίσθητα γουρούνια, οι κοιλιόδουλοι βρυκόλακες.

Τα λυσσακά μου όμως τα έφαγα μια μέρα που μου καρφώθηκε να ενημερωθώ από βιβλίο σχετικό μήπως και βγάλω άκρη.
Βιβλίο όμως δεν είχα και που να το βρω που εγώ το θέλω εδώ και τώρα αλλά είναι παραμονή Πρωτοχρονιάς και την άλλη μέρα είναι όλα κλειστά?
Ελεος σκέφτηκα. Μα να μην υπάρχει τον 21ο  αιώνα βιβλιοπωλείο διανυκτερεύον????

Μου πέρασε βέβαια από το μυαλό να  βουτήξω ένα φακό και το  αμάξι και να ρίξω κάτι πάνω μου, από μέσα δεν πειράζει οι Μπυτζάμες, αυτά θα κοιτάμε τώρα ; να κατέβω Σόλωνος , να σπάσω κανά βιβλιοπωλείο και να προλάβω να αρπάξω ένα βιβλίο σαπουνοποιίας και ας με μπαγλαρώνανε αυτόφωρο μετά, δεν πειράζει,καλύτερα.
Στη  στενή, με το βιβλίο μου θα είχα όλο το χρόνο να λύσω το μυστήριο.
Τί θα έλεγα όμως στους γιους μετά που θα βλέπαν τη μάνα τους αναρχικιά των Εξαρχείων να κάνει ντου? Βγήκα στην παρανομία για το σαμπουάν παιδί μου????
Δεν θέλω να ντρέπονται για μένα.
Άσε που ο ντάρλινγκ, θα πλήρωνε την εγγύηση για να βγω ??? ή θα με άφηνε να σαπίσω στο κελί 33 ,με τον Μπάμπη το Σουγιά παρέα???
Δεν ήμουν κι εγώ συνεπής στα καθήκοντά μου όλο αυτό το διάστημα....
Το θέμα ήταν λεπτό...

Και άντε, εντάξει ο Μπάμπης ο Σουγιάς, θα με ενδιέφερε να μάθω τι τού όπλισε το χέρι.
Μα αν με βάζαν στην πτέρυγα των τρομοκρατών  με τους αδερφούς Ξηρούς παρέα ?
Αν οι Αρχές με θεωρούσαν ομοίδεάτη τους? από τα Εξάρχεια με μάζεψαν
Θα ακούω όλο το βράδυ τον Σάββα Ξηρό να μου λέει για την ανατροπή της σάπιας εξουσίας και τη βιοχημική καταστολή.???
Α πα πα πα!!!! θα βαρεθώ οικτρά !!!
Ναι - κοίταξε Σάβββα μου ,σε καταλαβαίνω, αλλά έχω κι εγώ τα δικά μου προβλήματα  να λύσω,το σαμπουάν έπηξε πολύ,δίνω κι εγώ τον αγώνα μου ,ενάντια στα παγκόσμια labels ,με αντιλαμβάνεσαι ?θέλω να με καταλάβεις ....
Η συμβίωση αυτή θα ήταν καταδικασμένη, υπήρχαν διαφορετικές προσεγγίσεις, ήταν φανερό....

Στην προσπάθεια αποστράγγισης του Μαραθώνα όμως,είχα άλλο ένα εμπόδιο να μεριάσω.
Τον απρόθυμο μινι-μαρκετά,προμηθευτή, μπιτονιών αποσταγμένου νερού.
Βράδυ 10 η ώρα,το ανθρωπάριο ετοιμάζεται να κλείσει και μπουκάρω
-αποσταγμένο και σβέλτα
-ααα.. το έχω κάτω στην αποθήκη,έλα το πρωί,θα σου χω μια δωδεκάδα
-με βλέπεις να αστειεύομαι? έχω σαπούνι στη φωτιά..
- σοβαρά?κι εγώ τί φταίω?
και τον βουτάω από τα πέτα και του σπηκάρω δυο φωνήεντα
-αύριο θες να ανοίξεις με τα κλειδιά σου το μαγαζί ή να βρεις τη τζαμαρία στο χώμα?
-να ανοίξω με τα κλειδιά μου
-γάτα είσαι....τσακίσου λοιπόν και κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις
και τον σπρώχνω αηδιασμένη ,μακρυά μου
από τότε το μπιτόνι με περίμενε κάθε βράδυ πάνω στον πάγκo

Σε κάποια φάση καταρρέω ..Σωριάζομαι σε μια καρέκλα απέναντι από το τέρας , με τα χέρια να κρέμονται στο πλάι ,τρεμάμενα χείλη από την καταπόνηση και το κοιτάω με βλέμμα που πετάει κεραυνούς  του τύπου Sβαρτζενέγκερ στον " εξολοθρευτή "
Και εκείνη ακριβώς την στιγμή ,είμαι σίγουρη πως άκουσα το τέρας να ψελλίζει " σκότωσέ με να λυτρωθώ,σε ικετεύω".
ΟΧΙ ΟΧΙ ..αναφωνώ  εγώ συγκινημένη  "σε αγαπάω τέρας,μη μου ζητάς κάτι τέτοιο, είναι πάνω από τις δυνάμεις μου"

Και τότε ,ΑΥΤΟ , για να με εκδικηθεί που δεν του κάνω ευθανασία,αποφασίζει να γίνει αυτόχειρας και παθαίνει υπερχύλιση και χύνεται, φεύγει από την κατσαρόλα, και εισχωρεί στο φούρνο από ένα μυστικό πέρασμα που ανακάλυψε και πέφτει η ασφάλεια στον πίνακα και βυθίζεται το σπίτι  στο σκοτάδι.

Αυτό ήταν....ουρλιάζοντας σαν τον Σπάρταν Λεωνίδα  , βουτάω την ποτάσσα και του ρίχνω κάμποση ακόμα σφίγγοντας τα δόντια ,για να του μάθω εγώ ποιος είναι το boss εδώ πέρα μέσα .
Και μπορείς να το πεις σαμπουάν πλέον.
Κάνει μέτριο αφρό,το νερό με το λαχανόζουμο βγαίνει μωβ (γεια σου ρε Ισιδώρα με τα ωραία σου)άρα είναι οk από πεχα, έχει ωραία ρευστότητα, είναι κάτασπρο σαν τα ρυζόγαλα της Χαρτ ,και έχω ακόμα μαλλιά.

Φωτογραφία της μπουγαδολεκάνης με τη Μαραθωνομάζα μην περιμένετε,ο αυτο εξευτελισμός έχει και τα όριά του (σχετικό κι αυτό )

γκιωνάκης : ...και που θα πας μαμά?

βασιλειάδου : στις ευρώπες θα πάω βρε....ναι, να πάρω μια κρέμα που μόλις εφάψει στο πρόσωπο φεύγουν αυτομάτως όλοι οι πλισέδες

                     

(προς την υπηρέτρια) ....  και που 'σαι, στην σκορδαλιά, τα σκόρδα να είναι σερνικά, να είναι αψά