Σαπουνοπεριπέτειες

Συγκέντρωσα λοιπόν όλα τα απαραίτητα υλικά για να φτιάξω το σαπούνι καλέντουλας όπως περιγράφεται εδώ.
Θα μου πεις: Και γιατί μας το λες; Αφού ξέρουμε πώς γίνεται. Όχι κύρίες μου. Δεν ξέρετε! Διότι, ποιος είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να συμβουλέψει κάποιον που παει να δοκιμάσει μια τέτοια συνταγή; Ένας έμπειρος διδάσκαλος; (βλέπε μάγισσα). Λάθος. Ένας άσχετος σαν εμένα. Διότι ο έμπειρος, δε θα σκεφτεί τι πατάτες θα κάνει ο άσχετος. Ενώ ο άσχετος, αφού κάνει την πατάτα, μετά μπορεί να συμβουλέψει τους άλλους άσχετους για να μην την πατατοπατήσουν κι αυτοί.
Πριν αρχίσω λοιπόν τις συμβουλές, ας θυμηθούμε μερικές παροιμίες που οι σοφοί πρόγονοί μας, μας μάθαιναν και μας υπενθύμιζαν κάθε φορά που κάναμε χαζομάρες:
Τώρα σ' είδα, τώρα στάσου [1]
Όποιος βιάζεται σκοντάφτει [2]
Άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας [3]
Το καλό το παληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι [4]
Η καλή μέρα, από το πρωί φαίνεται [5]
Σαν δεν πάθεις, δε θα μάθεις [6]
Της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η άλλη μέρα και γελάει (όχι, δεν τα έκανα νύχτα, αλλά ταιριάζει με την περίστασις).

Οι ελληνικές λαϊκές ρήσεις όμως δεν τελειώνουν ποτέ κι επειδή το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο Θεός, ας περάσουμε στο παρασύνθημα.

Έβαλα εδώ και 3 εβδομάδες να γίνεται λάδι καλέντουλας όπως περιγράφεται εδώ. 'Οταν έγινε, έφτιαξα και έγχυμα καλέντουλας. Πήρα και τα αιθέριά μου, πήρα και το σαπούνι (κι επειδή όποιος βαριέται να ζυμώσει, δεκα μέρες κοσκινίζει, πήρα έτοιμο άσπρο σαπούνι για πλυντήριο ρούχων), πήρα ό,τι χρειαζοταν τέλος πάντων για να ξεκινήσω.
Και ιδού το πρώτο λάθος (βλέπε απόφθεγμα [1] και [2])
Από τη βιασύνη μου, δε σκέφτηκα ότι τα ml δεν είναι ίδια σε ποσότητα με τα γραμμάρια. Έτσι τα 500 ml που έλεγε η συνταγή, μετατράπηκαν λόγω βιασύνης σε 500 γρ σαπουνιού (που από την τεμπελιά πήρα έτοιμο-άλλο λάθος).
Έβαλα σε πυρέξ τα λάδια, έγχυμα και όλα όσα χρειάζονταν και το έβαλα σε μπεν μαρί. Άααααλλη περιπέτεια (απόφθεγμα [1]). Η κατσαρόλα μικρή, το νερό χυνόταν έξω. Αλλάζω κατσαρόλα στα μισά. Να περιμένω να λιώσει το σαπούνι και να ομογενοποιηθεί με τα άλλα υλικά...τίποτα.
Σαν τραχανάς ένα πράμα είχε γίνει και δεν έλεγε να λιώσει. Αχ...έλεγα μέσα μου και μου το ΄λεγε η μάγισσα "δεν τη συμπαθώ αυτή τη μέθοδο..." αλλά που εγώ; (απόφθεγμα [3]).
Αφού είδα και απόειδα ότι δεν υπήρχε περίπτωση μετά από μισή ώρα να λιώσει το σαπούνι, σκέφτηκα σαν ζαχαροπλάστισσα-που-της- έσφιξαν-τα-κουλουράκια-και-σκέφτεται-τι-να-κάνει, να βάλω μέσα λίγο λάδι και έγχυμα που μου είχε μείνει. Έδειχνε ότι το χρειαζόταν. Περιμένω άλλη μισή ώρα...τίποτα...
Εκεί σκέφτηκα το απόφθεγμα [4]. Το καλό το παληκάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι. Χαμένο για χαμένο το υλικό έτσι όπως ήταν, θα έριχνα νερό! Ρίχνω νερό απιονισμένο και αμέσως δείχνει πως πάει να σωθεί το πράμα! Ενικήκαμεν σκέφτηκα! Ξαναρίχνω όσο με έπαιρνε και πάνω που παίρνω κι εγώ τα πάνω μου, έρχεται το τελειωτικό χτύπημα: Πέφτει ο ρελιέ του ηλεκτρικού!!!! Παναγία μου! Τι έκανα;;;; Τώρα;;;; Θα μείνω και χωρίς κουζίνα!
Ήμουν σίγουρη ότι είχε πέσει νερό (από τα πιτσιλίσματα ντε) στο καλώδιο και από αυτό έπεσε το ρεύμα. Από μέσα μου ευχόμουν να μην έχει καταστραφεί η κουζίνα και θέλω άλλη. Μόνο για κουζίνα δεν είμαι αυτό τον καιρό!
Φυσικά, ούτε λόγος εκείνη τη στιγμή να ξαναβάλω μπροστά την κουζίνα. Έπρεπε να στεγνώσει πρώτα.
Ζεσταίνω νερό για την κατσαρόλα.
Ζεσταίνω απιονισμένο νερό για το σαπούνι και το ρίχνω. Δείχνει να έχει επιτέλους την υφή που πρέπει, μόνο που έχει μέσα γλομπαράκια επειδή δεν αναμίχθηκε από την αρχή σωστά το υγρό.
Λέω ή τώρα ή ποτέ!
Αποσύρω από τη φωτιά, βάζω και τα φύλλα της καλέντουλας (αααα εδώ έχω τιπ), ρίχνω και μανταρινέλαιο και ανακατεύω. Βάζω το μίγμα σε λαδωμένα ελαφρώς φορμάκια και έγένετο σαπούνι!




Ανακεφαλαίωσις:
1) τα 500 ml σαπούνι είναι 370 γρ και ουχί 500
2)βρείτε λευκό σαπούνι λαδιού και όχι αρκάδι που έβαλα εγώ, γιατί αλλιώς θα έχετε κι εσείς αυτό το σ....... χρώμα που έχει το δικό μου σαπούνι (αφήνω τη φαντασία σας να φτιάξει τη λέξη)
3)Όταν άνοιξα το σαπούνι, με έπιασε τρελό φτέρνισμα, (απόφθεγμα [5]) πράγμα που μου συνέβαινε και όταν είχα τα
παιδιά μου μωρά.

Τότε δεν είχα καταλάβει 100% ότι μου το
προκαλεί αυτό. Τώρα σιγουρεύτηκα.
4) Σαν δεν πάθεις δε θα μάθεις [6], ή αλλιώς η πείρα είναι μεγάλο πράγμα. Τώρα ξέρω.
TIP: Θέλω και τιπ τρομάρα μου!
Η καλέντουλα αρνιόταν πεισματικά να κοπεί στο μπλέντερ μου και να γίνει μικρά μικρά κομματάκια. Τι έκανα; Την άφησα μέσα στο φλυτζάνι που την είχα και την έκοψα με το ψαλίδι κουζίνας μέσα εκεί. Ψαλιδιές μέσα στο φλυτζάνι. Κόπηκε μια χαρά!


5) Τα σαπουνάκια μου σκλήρυναν το ίδιο κιόλας βράδυ και τώρα απλά αερίζονται για να στεγνώσουν εντελώς. Μπορεί το χρώμα τους να μην είναι ωραίο, αλλά μυρίζουν ωραία και είναι αγνά. Τα χέρια μου ήταν απαλά μετά από τον καθαρισμό των σκευών και την επαφή με το σαπούνι. Το χρώμα τους δε, φτιάχνει όσο στεγνώνουν.
6) Η μέθοδος μου άρεσε, παρόλο που δυσκολεύτηκα λόγω βιασύνης, γιατί δεν είναι επικίνδυνη και μπορείνα γίνει από οποιονδήποτε.
7)ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΗ!!!!