Σαπουνοπεριπέτειες ΙΙ-III

Αχ...Από που ν' αρχίσω και που να τελειώσω με τις σαπουνοπεριπέτειές μου, δεν ξέρω. Να τελειώσω πια μ΄ αυτές τις περιπέτειες, γιατί σας έπρηξα πια!
Πήρατε πασατέμπο; Πήρατε τσίτσιρι; Άντε...
Φώτα…κλακέτα…πάμε…
Το δράμα (γιατί δράμα κόντεψε να γίνει) της ανεύρεσης υλικών για σαπούνι με σόδα, έλαβε επιτέλους τέλος. Ουσιαστικά το εργάκι μας έχει 3 μέρη. Το ένα, (αυτό της ανεύρεσης αιθέρων ελαίων στη Ζάκυνθο {εδώ γελάνε}) το έχετε ήδη παρακολουθήσει στις άλλες σαπουνοϊστορίες. Μένει λοιπόν να σας πω, τι τράβηξα για να βρω καυστική σόδα (που και γι’ αυτό το εργάκι έχετε δει τρέιλερ) και τι τράβηξα για να βρω θερμόμετρο. Το αν θα τα πω και τα δύο σε ένα ποστ, θα εξαρτηθεί από το πόσο σεντόνι θα βγει το ποστ…Φυσικά, μένει το κεφάλαιο «Βρίσκω λάδια κατάλληλα για σαπούνια», αλλά αυτό δε θα σας το πω, διότι όσο πετυχημένο και να είναι ένα έργο, το πολύ το sequel το βαριέται κι ο Θεός…

ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΙΙ
Αφού έχω ψάξει λοιπόν σε 2-3 φαρμακεία για καυστική σόδα, παίρνοντας πάντα αρνητική απάντηση και αφού έχω απογοητευτεί ότι δε θα βρω πουθενά, παίρνω την απόφαση να φτιάξω σαπούνι από άσπρο σαπούνι (βλέπετε Σαπουνοπεριπέτειες Ι). Σκέφτομαι στο μεταξύ, ότι ο μόνος που δεν έχω ρωτήσει για σόδα είναι ο γεωπόνος που πάω και ψωνίζω. Παρόλα αυτά, ψάχνω για άσπρο σαπούνι ανεπιτυχώς.
Πάνω εκεί λοιπόν που έχουμε βγει στη γύρα με τον σύζυξ για να βρω σαπούνι (τον έπεισα να με πάει για να μη σταματάω συνέχεια με το αμάξι, πεταρίζοντας τα μάτια), μου λέει:
-Δε ρωτάς σ’ αυτό το παλιό μπακάλικο μην έχει άσπρο σαπούνι;
-Ναι…σιγά μην έχει αυτός σαπούνι, λέω εγώ. (τστστς…γυναίκες…όλο πνεύμα αντιλογίας…)
Βγαίνω έξω, πάω στο μαγαζί…και τι να δω;;; Ο κύριος που είχε το μαγαζί, ήταν έξω, φορούσε γάντια, είχε ένα σάκο γεμάτο ένα κρυσταλλικό πράμα, και το έβαζε με τα γάντια και μια σέσουλα σε σακουλάκια. Ο σάκος έξω έγραφε: ΚΑΥΣΤΙΚΉ (το υπόλοιπο δε φαινόταν).
Τεντώνω ένα δάχτυλο δείχνοντας το σακί και ρωτώ γεμάτη καχυποψία:
-Τι είναι αυτό; Μη μου πείτε πως είναι καυστική σόδα;;;
-Ποτάσα, πετάγεται ένας κύριος που έκανε παρέα στον κύριο με τη σέσουλα.
-Σόδα ή ποτάσα; (άντε πάλι εγώ…)
-Σόδα λέει ο κύριος σέσουλας.
-Καλά…δε φαντάζεστε πόσο καιρό ψάχνω αυτό το πράμα…Μόνο εδώ δεν περίμενα να το βρω!
Πιάσαμε και κουβέντα και τον ρώτησα γιατί έφερνε στο παντοπωλείο σόδα. Για αποφράξεις βόθρων, μου λέει…(Το φιόρο του Λεβάντε κυρίες και κύριοι είναι τίγκα στους βόθρους…)
Φυσικά αγόρασα σόδα και επειδή είμαι και καχύποπτος άνθρωπος, δεν ήμουν και απόλυτα σίγουρη ότι ήταν σόδα. Βγαίνοντας από το μαγαζί, κοιτάζω πάλι το σάκο με το κρυσταλλικό πράμα που είχε μέσα. Ο κύριος σέσουλας είχε κατεβάσει τη σακούλα ολόγυρα για να μπορεί να παίρνει το υλικό άνετα και φαινόταν τα γράμματα απέξω: ΚΑΥΣΤΙΚΗ. Ντράπηκα να πάω να ξετυλίξω το σακί για να δω αν λέει σόδα, αλλά πρόλαβα να δω ότι έγραφε NAOH οπότε σιγουρεύτηκα.
Μπαίνω στο αμάξι με μια χαρά…άλλο πράμα!
-Αχ δε φαντάζεσαι πόσο χαρούμενη είμαι! Άλλο πήγαινα να βρω και άλλο βρήκα. Έψαχνα πόσο καιρό τώρα καυστική σόδα για να κάνω σαπούνι και τελικά είχε εδώ.
Και τι γυρίζει και μου λέει ο σύζυξ βρε παιδιά;
-Α! Σόδα! Τέτοιο πουλάει ο φίλος σου ο γεωπόνος. Κάθε χρόνο αγοράζω για το βόθρο!!!
ΚΟΚΑΛΟ ΕΓΩ
-Μα ποτάσα (άντε πάλι) παίρνεις για το βόθρο!
-Ε… το ίδιο είναι!
-Κάτσε ρε παιδί μου…Τι το ίδιο είναι; NAOH;
-NAOH, ναι.
-Και δε μου το ‘λεγες βρε παιδάκι μου που έχω φάει τον τόπο να βρω;
-Και που ήξερα ότι έψαχνες αυτό;
Μα τι κατάστασις είναι αυτή μου λέτε; Να μην φαντάζεται τι ψάχνω! Τστστς! Σημερινοί σύζυγοι….

Κάπως έτσι έληξε η περιπέτεια με τη σόδα.

ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΙΙΙ
Τώρα πάμε στο 3ο μέρος της τριλογίας μας. Εύρεση θερμόμετρου!
Θα τα πω πολύ σύντομα εδώ γιατί παρασεντονίζει το ποστ.
Πήγα σε τουλάχιστον 4-5 μαγαζιά με αγροτικά προϊόντα για να βρω θερμόμετρο. Μου έδειξαν αλκοολόμετρο, γαλατόμετρο, κερατο-μου-το-τραγιό-μετρο και άλλα συναφή. Μου έδειξαν ένα που νόμιζαν ότι κάνει, με 25 ευρώ (πάνε καλά;). Εγκατέλειψα από τα νεύρα μου και αφού πλέον είχα ανάγκη από πιεσόμετρο και πήγα και έβγαλα το άχτι μου στο σαπούνι λεβάντας.
Μετά από κάνα δυο μέρες, λέω να πάω σε φαρμακείο αυτή τη φορά. 3 του Θεού. Σε τόσα μπήκα. Στο 3ο, για να μην τα πολυλογώ, βρέθηκε θερμόμετρο που λέγεται ραβδόμετρο, είναι γυάλινο (και θα σπάσει συντόμως) και μετράει υψηλές θερμοκρασίες, με 8,5 ευρώ.
Έτσι, επιτέλους έκανα σαπούνι με τη μέθοδο της σόδας. Έκανα τη συνταγή της μάγισσας για το σαπούνι bee happy, μια και δε διαθέτω ακόμα κατάλληλα λάδια. Η όλη διαδικασία μου πήρε μία-μιάμιση ώρα μαζί με το διάβασμα που έκανα παράλληλα στις οδηγίες κλπ κλπ. Μια χαρά μέθοδος μου φαίνεται, δεν είναι επικίνδυνη αν προστατεύεις χέρια, μάτια κλπ όπως τα ξέρουμε. Πάνω απ’ όλα, δεν έχουν χρώμα σκ@τουλί! Και φυσικά, χλωμό το βλέπω να ξαναφτιάξω σαπούνι από σαπούνι. Κόντεψα να σπάσω κάμποσες φορές το θερμόμετρο κατά λάθος, γι’ αυτό, σε πρώτη ευκαιρία θα πάρω κάποιο πιο ανθεκτικό. Τώρα, τα σαπουνάκια μου αερίζονται και περιμένουν να περάσουν 4-6 βδομάδες για να τα χρησιμοποιήσω. Τώρα περιμένω πως και πως, να πάρω φόρμες σιλικόνης με λουλουδάκια για να φτιάξω σαπουνάκια με σχέδια. Και φυσικά, το πρώτο που θα φτιάξω είναι το σοκολατένιο, χεχε.

Κάπως έτσι, η περιπέτεια έλαβε τέλος και ....
Ζήσαμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα.
ΤΕΛΟΣ

Και επειδή το έργο είχε επιτυχία και στο εξωτερικό…
And they all lived happily ever after....
THE END