Η περιπέτεια όπως σας είπα δεν σταμάτησε εδώ.Να τελειώσω και μ΄αυτό γιατί σας κούρασα!
Στο ψάξιμο υλικών για σαπούνι, μπαίνω σε ένα φαρμακείο για καυστική σόδα. Και γίνεται ο εξής διάλογος:
"Καλημέρα. Μπας και έχετε καυστική σόδα";
"Καυστική σόδα; Καυστική ποτάσα εννοείτε"!
"Όχι. Εννοώ καυστική σόδα.
"Κοίτα, αν θέλεις να βάλεις στο πλυντήριο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να βάλεις μαγειρική σόδα".
"Δεν τη θέλω για το πλυντήριο"!
"Κοίτα. Καυστική σόδα δεν υπάρχει! Καυστική ποτάσα υπήρχε κάποτε και την παίρνανε για καθαριότητα, αλλά τώρα δε φέρνουμε".
(Τι λέει; λέω μέσα μου...)
"Καλά, ευχαριστώ" λέω και φεύγω.
Αχ γιατι δεν αγόρασα σόδα όσο ήμουν στην Αθήνα; Αναρωτιέμαι...Να τώρα τι παθαίνω.
Στέλνω sms σε μια ψυχή.
"Δεν υπάρχει καυστική σόδα λέει το φαρμακείο" λέω.
"Να τους πεις ότι υπάρχει! Υδροξείδιο του Νατρίου"
Το μόνο που ήταν σίγουρο, ήταν ότι η φαρμακοποιός, στο μάθημα "Υδροξείδιο του Νατρίου» είχε κάνει κοπάνα. Δεν εξηγείται αλλιώς!
Αναθεματίζω την ώρα και τη στιγμή που αντί να προσέχω τον καθηγητή μου την ώρα της χημείας, εγώ κουτσομπόλευα με τη φίλη μου τη Σοφία...Ορίστε τώρα. Αν θυμόμουν ότι η καυστική σόδα λέγεται Υδροξείδιο του απαυτού, θα της το 'λεγα!
Μπαίνω σε άλλο φαρμακείο με τον αέρα χημικού πλέον!
"Καλημέρα, καυστική σόδα έχετε; (προλαμβάνω το απορημένο ύφος της υπαλλήλου και συνεχίζω δυναμικά) Υδροξείδιο του Νατρίου δηλαδή!!! (ίσα που βαστήχτηκα να μην της γράψω και το χημικό τύπο...)
Η υπάλληλος κοιτάζει με την ίδια απορία τη φαρμακοποιό, η οποία απευθύνεται σε μένα και απαντάει:
"Όχι κυρία μου! Δεν έχουμε τέτοιο πράμα"!
Αααααααααααααχ...βαχ! Φεύγω χωρίς αέρα χημικού τελείως απογοητευμένη πια. Πάει. Σαπούνι δεν έχει. Μόνο με τον άλλον τρόπο. Με σόδα, γιοκ!
Και σαν τελειωτικό χτύπημα, να σας πω και την εμπειρία μου με τα αιθέρια έλαια που βρήκα σε ένα μαγαζί.
Πάω πριν λίγες μέρες σε ένα μαγαζί που έμαθα πως έχει αιθέρια έλαια. Καλού κακού, παίρνω μαζί και αιθέρα για τη λιγοθυμιά. Το χρειάστηκα!
Μπαίνω μέσα, πάω κατευθείαν στα έλαια. 17€ 37€ τα 10 ml. Άνοιξε τον αιθέρα λέω της κόρης! Φεύγω σύντομα...
Δίπλα, έχει ανοίξει μαγαζί με μαστιχοπροϊόντα. Μπαίνω από περιέργεια. Το μάτι μου πέφτει σε μαστιχέλαιο. Κάθεστε; 45 € τα 10 ml! Εκεί σωριάστηκα και ούτε ο αιθέρας, ούτε τα αιθέρια έλαια με σώζανε!
Και ερωτώ: Είναι αυτό χόμπυ για να το έχει κανείς που ζει σε νησί; Όχι πείτε μου!
Στο ψάξιμο υλικών για σαπούνι, μπαίνω σε ένα φαρμακείο για καυστική σόδα. Και γίνεται ο εξής διάλογος:
"Καλημέρα. Μπας και έχετε καυστική σόδα";
"Καυστική σόδα; Καυστική ποτάσα εννοείτε"!
"Όχι. Εννοώ καυστική σόδα.
"Κοίτα, αν θέλεις να βάλεις στο πλυντήριο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να βάλεις μαγειρική σόδα".
"Δεν τη θέλω για το πλυντήριο"!
"Κοίτα. Καυστική σόδα δεν υπάρχει! Καυστική ποτάσα υπήρχε κάποτε και την παίρνανε για καθαριότητα, αλλά τώρα δε φέρνουμε".
(Τι λέει; λέω μέσα μου...)
"Καλά, ευχαριστώ" λέω και φεύγω.
Αχ γιατι δεν αγόρασα σόδα όσο ήμουν στην Αθήνα; Αναρωτιέμαι...Να τώρα τι παθαίνω.
Στέλνω sms σε μια ψυχή.
"Δεν υπάρχει καυστική σόδα λέει το φαρμακείο" λέω.
"Να τους πεις ότι υπάρχει! Υδροξείδιο του Νατρίου"
Το μόνο που ήταν σίγουρο, ήταν ότι η φαρμακοποιός, στο μάθημα "Υδροξείδιο του Νατρίου» είχε κάνει κοπάνα. Δεν εξηγείται αλλιώς!
Αναθεματίζω την ώρα και τη στιγμή που αντί να προσέχω τον καθηγητή μου την ώρα της χημείας, εγώ κουτσομπόλευα με τη φίλη μου τη Σοφία...Ορίστε τώρα. Αν θυμόμουν ότι η καυστική σόδα λέγεται Υδροξείδιο του απαυτού, θα της το 'λεγα!
Μπαίνω σε άλλο φαρμακείο με τον αέρα χημικού πλέον!
"Καλημέρα, καυστική σόδα έχετε; (προλαμβάνω το απορημένο ύφος της υπαλλήλου και συνεχίζω δυναμικά) Υδροξείδιο του Νατρίου δηλαδή!!! (ίσα που βαστήχτηκα να μην της γράψω και το χημικό τύπο...)
Η υπάλληλος κοιτάζει με την ίδια απορία τη φαρμακοποιό, η οποία απευθύνεται σε μένα και απαντάει:
"Όχι κυρία μου! Δεν έχουμε τέτοιο πράμα"!
Αααααααααααααχ...βαχ! Φεύγω χωρίς αέρα χημικού τελείως απογοητευμένη πια. Πάει. Σαπούνι δεν έχει. Μόνο με τον άλλον τρόπο. Με σόδα, γιοκ!
Και σαν τελειωτικό χτύπημα, να σας πω και την εμπειρία μου με τα αιθέρια έλαια που βρήκα σε ένα μαγαζί.
Πάω πριν λίγες μέρες σε ένα μαγαζί που έμαθα πως έχει αιθέρια έλαια. Καλού κακού, παίρνω μαζί και αιθέρα για τη λιγοθυμιά. Το χρειάστηκα!
Μπαίνω μέσα, πάω κατευθείαν στα έλαια. 17€ 37€ τα 10 ml. Άνοιξε τον αιθέρα λέω της κόρης! Φεύγω σύντομα...
Δίπλα, έχει ανοίξει μαγαζί με μαστιχοπροϊόντα. Μπαίνω από περιέργεια. Το μάτι μου πέφτει σε μαστιχέλαιο. Κάθεστε; 45 € τα 10 ml! Εκεί σωριάστηκα και ούτε ο αιθέρας, ούτε τα αιθέρια έλαια με σώζανε!
Και ερωτώ: Είναι αυτό χόμπυ για να το έχει κανείς που ζει σε νησί; Όχι πείτε μου!
Σχόλια
Όσο για τις τιμές,άστα ,σήμερα παρέλαβα μια παραγγελία και δεν ξέρω αν είναι καλά.
(δικαιολογούμαι γιατί και το γέλιο καλλυντικό ειναι.
όχι δέρματος: ψυχής :))
Στείλτε μου mail με τα στοιχεία σας, να σας ψωνίσω ό,τι θέλετε να σας τα στείλω με το ταχυδρομείο! Δεν θα τους περάσει!
(Πάντως, το βλέμα αυτό -το "απο ποιο πλανήτη κατέβηκες κοπέλα μου"- το έζησα και εγώ σε γνωστό φαρμακείο στην ομόνεια όταν ζήτησα βούτυρο καριτέ..
διότι κυρία μου δεν είναι μόνο οι τιμές που πληρώνεις είναι και το άλλο, απάξ και καψουρευτεις ένα σκεύασμα μαγικό και βαθιά υποσχόμενο και θες να το φτιάξεις και ας κοστίζουν τα υλικά πολύ, (διότι ότι πληρώσεις παίρνεις ...μπορείς να πληρώσεις και λίγα και να πάρεις έτοιμο σκεύασμα με υποπροιόντα πετρελαίου...λέμε τώρα) και επανέρχομαι και θέλεις ντε και καλά να το φτιάξεις και δεν βρίσκεις ούτε τα μισα... τι κάνεις???
εδώ σε θέλω ....
όχι πες μου έχω άδικο?
Σε ποιες διευθυνσεις?
Η δεν επιτρεπεται?
Εστω με ενα μειλ που θα το στειλετε σ ολες μας σουμπιτο...Ω! μαμα μια τι παθαμε οι καψερες...
φιλια πολλα
ονειρομαγειρέματα, εγώ θέλω να γραψω σοβαρά, σοβαρότατα, ως δεύτερος Ντοστογιέβσκυ, αλλά γελαστερά μου βγαίνουν και τα δικά μου, αχχ.. :))
φαραώνα εάν και όταν κυκλοφορήσει μέιλ, θέλω κι εγώ :))
Σταρμπακ! Μας νιώθεις λοιπόν! Μερσί!
Μάγισσα! Ντροπή να παίζεις με τον πόνο μου!
Νατάσσα πές τα!!!
Φαραόνα, άδικο έχω;
Μαριλένα, σε καταλαβαίνω...
(Αλλά, δεν κατάλαβα, ψάχνεσαι κι εσύ για να ξεκινήσεις με τα ματζούνια; Μόνη θα μείνω στο προνήπιο; Ουάάάάά)